نمی دانم نامه ام را می خوانی یا نه
اما نوشته ام برایت
شاید کمی گستاخانه
شاید کمی عاشقانه
شاید کمی غمگین

...

ولی نوشته ام
بعد از تمام شدنش آن را به دریا می سپارم
لب همان ساحل که قایقت را به آب انداختی
دور شدی از این خاک غریب ...
کاش فقط جواب بدهی که بدانم رسیده است...
سهراب همان بهتر که رفتی
همان بهتر که تنها رفتی
اینجا همه چشم به قایقت داشتند
و یک پارو زن بی مواجب
سهراب اما من می گویم قایقت ارزانی خودت
ولی به من بگو راه کجاست
دیریست قایقم را ساخته ام
تهی از هرچه که می دانی و می دانم است
و دلم کنده شده از آن مرد که اساطیر نداشت
منم ان زن که سرشار است از خوشه انگور ...
زیر لب می خوانند پنجره ها دور باید شد از این خاک غریب
دور باید شد ....
سهراب بگو راه کجاست..

نظرات شما عزیزان:

ناصر

ساعت1:10---22 خرداد 1391

[وب سایت]

الا لالالا بخواب دنیا خسیسه،
واسه کمتر کسی خوب مینویسه،
یکی لبهاش تو خوابم غرق خنده است،
یکی چشماش تو خوابم خیسه خیسه...
یکی داره ، هزار و یک ستاره !!!
یکی جز ، "یادتو" هیچی نداره ...

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: